GNU/Linux`a olan sevgimiz malum, dahası bu türün en köklere sadık dağıtımı Debian ise son zamanlarda gözde fetişlerimizden. Hemen her akşam 10 civarı irc.openprojects.net #debian.tr kanalında buluşmaktayız. Fakat temelde bir sunucu sistemi olarak başlayan Linux`u masaüstünde kullanma isteğimiz bir çoklarına gereksiz bir çaba olarak gelebilir. Halbuki biz Linux`un masaüstünde/gündelik hayatta bize çok daha fazla imkanlar sunduğunu ve her çabaya değdiğini düşünüyoruz.

Bu konuda güzel çalışmalara imza atan Gürkan Şengün(a.k.a. Tarzeau) çok güzel bir İş İstasyonu Olarak Linux makalesi hazırlamış. Hala şüphesi olanlar için ;)

Kurulum sonrası: Ayarlar, Gözlemler

Kurulumun hamaliye bölümü bitti. XFreeConfig-4 dosyasında daha önce sözü edilen USB mouse ayarını acilen yapıp sistemde gezintiye çıkıyorum. Önce konsolda biraz dolaşıyorum. Ehmm, Türkçe karakterler... ``Pain in the ass!'' Bunu geçelim. mc`yi çalıştırarak birkaç kişisel ayar yapıyorum. (lynx tuşları ve ``no internal edit'') Bu arada mc`de aradığım bir özellik olan ``change directory on exit'' davranışının sergilenmediğini görüyorum. Çözüm basit: man mc ;) Disk erişiminde bir yavaşlık hissediyorum. Bunun nedenini Potato`dan biliyorum. Debian gibi muhafazakâr bir sistemde hdparm optimizasyonu yapılmamış.

Debian 3.0 sürümü (aka Woody) 19 Temmuz 2002 tarihinde duyurulmuştu. Resmî duyurudan önceki karanlık dönemde (Forty years of darkness ;), Debian`ın kendine özgü dağıtım mimarisi içinde testing niteliğinde olan bu sürüm sadık Debian kullanıcılarının disklerinde çoktan yerini almıştı bile. Fakat her resmî duyuru önemlidir ve benim gibi kendi ölçütleriyle en iyi Linux dağıtımı arayışında olan geek`ler için resmî duyuru aynı zamanda yakılmaya hazır ISO`ların elde edilebilmesi anlamına geldiğinden, Debian`a tam geçiş fırsatı oldu. Woody`den önce -biraz da eski bir makinanın yaşlı bünyesine uygun düşmesinden dolayı- Potato`yu kurmuş ve çok memnun kalmıştım. (VectorLinux da tabiatına uygun bir makine parkında yaşamına devam ediyor :)